Κυριακή 17 Δεκεμβρίου 2017

Χρόνια πολλά στον Διονύσιο και την Διονυσία που γιορτάζουν

 Τα μπλοκ  μας ,Εύχονται  Χρόνια πολλά στον Διονύσιο και την Διονυσία που γιορτάζουν σήμερα και ίδιο ισχύει για τους απανταχού εορτάζοντες σε όλο τον Πλανήτη..Και στην Ζάκυνθο που εορτάζει τον Πολιούχο  της... 

Πηγή...http://www.itoday.gr/ 

Γεγονότα

Κυριακή, 17 Δεκεμβρίου 2017
351η ημέρα, 51η εβδομάδα
Ανατολή Ηλίου 7:35, Δύση 17:07
Των Αγίων Προπατόρων
†Διονυσίου Αιγίνης του εν Ζακίνθω, Δανιήλ προφήτου
Γιορτάζουν: Δαβίδ, Αδάμ, Δεβόρα, Δανάη, Αβραάμ, Ααρών, Εύα, Εσθήρ, Ισαάκ, Ιώβ, Μελχισεδέχ, Νώε, Ραχήλ, Ρεβέκκα, Ρουμπίνι, Σάρα, Δανιήλ, Διονύσιος, Ίακχος
Αύριο Γιορτάζουν: Σεβαστιανός, Φλώρος
 -----------------------------------------------------------------------------------------------------------



Άγιος Διονύσιος ο Νέος 

1547 – 1622


Επίσκοπος Αίγινας, καταγόμενος εκ Ζακύνθου. Πολιούχος και προστάτης της Ζακύνθου, τιμάται κάθε χρόνο στις 17 Δεκεμβρίου. Την ημέρα αυτή γιορτάζουν όσοι φέρουν το όνομα Διονύσιος και Διονυσία.

Ο Διονύσιος γεννήθηκε το 1547 στη Ζάκυνθο από γονείς πλούσιους και ευγενείς, με καταγωγή από τη Βενετία. Το κοσμικό του όνομα ήταν Δραγανίγος Σιγούρος. Νιώθοντας κλίση προς το μοναχικό βίο από νωρίς ενδύθηκε το μοναχικό σχήμα στη μονή των Στροφάδων νήσων, απέναντι από τη Ζάκυνθο, και χειροτονήθηκε ιερέας.
Με παρακίνηση του αρχιεπισκόπου Αθηνών χειροτονήθηκε επίσκοπος Αίγινας με το όνομα Διονύσιος. Μετά από χρόνια ποιμαντορικής δράσης στο νησί του Αργοσαρωνικού, επέστρεψε στην πατρίδα του, όπου έζησε ασκητικά στη Μονή της Αναφωνήτριας.
Ο Άγιος Διονύσιος πέθανε το 1622, σε ηλικία 75 ετών. Το λείψανό του τάφηκε στο παρεκκλήσι του Αγίου Γεωργίου της μονής Στροφάδων. Κατά την ανακομιδή είδαν ότι το λείψανό του ήταν άφθαρτο. Το είχαν στην αρχή στημένο όρθιο στον επισκοπικό θρόνο του ναού, αλλά αργότερα το μετέφεραν στην πόλη και το διατηρούσαν σε διάφορους ναούς. Στις μέρες μας είναι τοποθετημένο σε πολυτελή λάρνακα στο ναό που φέρει το όνομά του.
Από τις πολλές αρετές του Αγίου Διονυσίου αξίζει να επισημανθούν η ταπεινοφροσύνη και η μεγάλη ανεξικακία του. Όταν ζήτησε καταφύγιο στο μοναστήρι ο φονιάς του αδελφού του, τον έκρυψε και τον προστάτευσε.

Απολυτίκιο

Της Ζακύνθου τοv γόνον και Αιγίvης τον πρόεδρο, τοv φρουρό μονής τωv Στροφάδωv, Διοvύσιοv άπαντες, τιμήσωμεv συμφώνως οι πιστοί, βοώντες προς αυτὸν ειλικριvώς· Tαις λιταίς τους τηv σην μνήμην επιτελούντας σώσον και βοώντάς σοι· Δόξα τω σε δοξάσαντι Χριστω· δόξα τω σε θαυμαστώσαντι· δόξα τω δωρησαμένω σε ημίv, πρέσβυν ακοίμητον.
https://www.sansimera.gr/biographies/1115 

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου